Szkolenie w Krakowie: 6-7.02.2016r.
Szkolenie poprowadziła Anna Gumułka-Kołek – międzynarodowy terapeuta integracji sensorycznej, fizjoterapeuta dziecięcy, terapeuta metody NDT Bobath, wykładowca akademicki, właściciel Centrum Terapii Dziecięcej Integro ,wielokrotny uczestnik praktyk, kursów, warsztatów międzynarodowych z tematu SI.
Warto zaznaczyć, że szkolenie w Krakowie zostało opracowane wyłącznie na podstawie materiałów autorskich Pani Anny Gumułki- Kołek ze szkoleń i warsztatów organizowanych przez Uniwersytet Południowo- Kalifornijski (placówkę, która stworzyła metodę Integracji Sensorycznej), za zgodą międzynarodowych instruktorów tej metody. To był największy atut szkolenia- inne spojrzenie na SI.
2-stopniowy kurs Integracji Sensorycznej ukończyłam w 2014 roku, a tym samym nabyłam uprawnienia do diagnozy i prowadzenia terapii SI. Metodą tą zaczęłam pracować zaraz po zdobyciu uprawnień w moim gabinecie, a owoce swej pracy – postępy moich podopiecznych, są dla mnie najlepszą nagrodą i wciąż motywują mnie do pogłębiania wiedzy. W przyszłości chciałabym pracować metodą SI , korzystając z własnej sali do terapii.
Uczestniczyłam w szkoleniu w celu aktualizacji, odświeżenia wiedzy z zakresu Integracji Sensorycznej, poznania nowych koncepcji. Szkolenie miało na celu przypomnienie podstawowych założeń metody oraz przygotowanie praktyczne uczestników do oceny dziecka zgodnie z założeniami metody.
Najczęstszymi objawami dysfunkcji integracji sensorycznej u dzieci jest nieprawidłowa reaktywność na bodźce. Są to między innymi: niewłaściwe reakcje na bodźce dotykowe , za niski lub za wysoki poziom uwagi i aktywności, zaburzenia koordynacji ruchowej, opóźnienia w rozwoju ruchowym, rozwoju mowy, trudności w uczeniu się, zaburzenia zachowania, brak samoakceptacji lub poczucia własnej wartości.
Proces integracji sensorycznej powoduje, że poznajemy otaczający nas świat, rejestrujemy zachodzące w nim zmiany, umiemy je prawidłowo interpretować i właściwie na nie reagować. Część dzieci sobie z tym nie radzi i właśnie dla nich jest ta metoda.
Założenia teorii SI oparte są na podstawach neurologicznych oraz teorii zachowania.
Terapia SI przeznaczona jest już dla niemowląt. Za pomocą właściwych narzędzi diagnostycznych można określić problem i pomóc maluchom w prawidłowym funkcjonowaniu. Terapię stosuję się też dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym o prawidłowym rozwoju, które napotykają na problemy w codziennych czynnościach, a także mających: Zespół Downa, Autyzm, Zespół Aspergera, całościowe zaburzenia rozwoju, zaburzenia koncentracji uwagi, zaburzenia integracji odruchów niemowlęcych, trudności w szkole: dysleksję, dysgrafię; zaburzenia zachowania: nieśmiałość, agresję; zaburzenia mowy: opóźniony rozwój mowy, brak mowy oraz inne.
Naukowcy wymieniają kilka przyczyn dysfunkcji integracji sensorycznej, najczęściej wymieniają predyspozycje genetyczne i wcześniactwo.
Prowadząca szkolenie dużo uwagi poświęciła dzieciom urodzonym zbyt wcześnie. Dzieci urodzone zbyt wcześnie wykazują następujące cechy:
- wygórowane reakcje na głos, światło dotyk i ruch
- przedłużającą się obecność odruchów
- nieprawidłowe napięcie mięśniowe
- problemy wzrokowe
· nadwrażliwość dotykową w sferze oralnej ze względu na przedłużające się karmienie przez sondę, oddychanie przez respirator
· trudności z przyjmowaniem pokarmów ze względu na nieprawidłowe napięcie mięsni w sferze oralnej
Fizjoterapeutka zwracała uwagę na prawidłowe pozycjonowanie dziecka. Należy układać dziecko w pozycji funkcjonalnej, gdyż dziecko jest wtedy spokojniejsze, łatwiej zasypia, motoryka spontaniczna pojawia się szybciej i jest bardziej harmonijna. Dzięki właściwemu pozycjonowaniu dzieci śpią spokojniej, mają lepsze napięcie mięśniowe, lepiej reagują na ból.
Im wcześniej zauważymy zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka i podejmiemy odpowiednie kroki, tym efekty usprawniania będą szybciej widoczne, a trudności jakie przejawia dziecko zaczną się wycofywać. Wczesna diagnoza pozwoli opracować strategię postępowania, by pomóc dziecku prawidłowo funkcjonować i odpowiednio wspierać jego rozwój.
