Kurs: Terapia Ręki I i II stopień- Katowice 11-12.02.2017r.

(kurs certyfikacyjny nadający uprawnienia do diagnozy i prowadzenia zajęć z Terapii ręki)

Szkolenie poprowadzili dr Radosław Rutkowski i mgr Michał Adamski- terapeuci dziecięcy z wieloletnim doświadczeniem, specjalizujący się w usprawnianiu dzieci z zaburzeniami rozwoju neuromotorycznego. Terapia ręki obejmuje funkcjonalne podejście do malej motoryki człowieka uwzględniające fakt, że na rozwój małej motoryki wpływ ma rozwój ruchowy całego ciała.

Terapia stanowi doskonałe uzupełnienie terapii logopedycznej dzięki silnej podstawie neurofizjologicznej. Ćwiczenia dobierane są przez terapeutę indywidualnie do potrzeb dziecka. Terapię zawsze poprzedza diagnoza, skoncentrowana na rozpoznaniu stopnia trudności u dziecka. Terapię ręki można prowadzić indywidualnie lub połączyć z terapią integracji sensorycznej.

Ćwiczenia na początku skupiają się na obręczy barkowej i kończynach górnych. Celem późniejszej terapii jest rozwijanie motoryki małej, czyli zdolności manualnych dziecka, oraz poprawa ruchów precyzyjnych. Terapia w podejściu całościowym obejmuje ruchomość łopatek i stawów kończyn górnych oraz normalizację napięcia mięśniowego. W zależności od występujących zaburzeń praca opiera się na wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych ,stymulacji czucia powierzchniowego lub głębokiego, doskonaleniu zdolności chwytu, doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej oraz skoordynowaniu pracy oburącz. Najwyższym stopniem umiejętności motorycznych jakie ręka osiąga jest grafomotoryka- sprawność manualna ręki podczas czynności związanych z pisaniem, rysowaniem.

Terapia ręki to nie tylko ćwiczenia dłoni i palców, ale przede wszystkim ćwiczenia całego ciała, obejmujące m.in.:

• stymulację proprioceptywną,
• usprawnianie somatognozji oraz orientacji przestrzennej,
• poprawę stabilizacji centralnej,
• ćwiczenia w obrębie obręczy barkowej, stawu ramiennego, stawu łokciowego oraz ćwiczenia rozwijające sprawność nadgarstka oraz dłoni i palców ( ćwiczenia i masaże wykonywane przez terapeutę),
• poprawę reakcji równoważnych,
• usprawnianie koordynacji obustronnej ciała z przekraczaniem linii środka,
• integrację odruchów,
• rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• rozwijanie czynności samoobsługowych,
• korekcję nieprawidłowego chwytu,
• rozwijanie percepcji wzrokowej oraz poprawę płynności ruchów gałek ocznych.

Terapia ręki dziecka musi być przemyślana i kompleksowa. Nie może polegać tylko na zabawie masami plastycznymi czy uzupełnianiu szlaczków w liniaturze zeszytu.

Terapia przeznaczona jest dla dzieci:

• z zaburzeniem napięcia mięśniowego,
• z zaburzeniem precyzji ruchu (trudności w drobnych ruchach),
• z brakiem koordynacji ruchów kończyny górnej,
• z zaburzeniami koordynacji wzrokowo-ruchowej,
• z opóźnieniem w zakresie czynności samoobsługowych ( zwłaszcza w przypadku dzieci z MPDz)
• z zaburzeniami zmysłu dotyku (dziecko nie lubi zabaw np. z plasteliną, nie lubi lekkiego dotyku ).

Bibliografia: Materiały ze szkolenia dr Emilia Mikołajewska, Terapia ręki. Diagnoza i terapia